علم روانشناسی تربیتی دارای پیشینهای بیش از دو قرن در تاریخ علم جهان بوده که در پیکره ادبیات ایران به ظرافت سابقه-ای دیرینه دارد. بزرگان ادبیات و علم ایران چه در حوزههای دین و سیاست و کشورداری بکرات بر اهمیت آموزشی و پرورش افراد در خانواده، مدرسه و اجتماع قلمفرسایی نمودهاند. علم روانشناسی نوین در ایران از حدود یک قرن گذشته به همت اساتیدی چون دکتر علی اکبر سیاسی، دکتر محمود صناعی و دیگران پای گرفت و با تلاش بیحصر مترجمان و نویسندگانی چون مرحوم دکتر علی محمد کاردان، دکتر زهره سرمد و دکتر علی اکبر سیف شکوفا گردید. به موازات گشایش مراکز آموزش عالی در حوزه آموزش و پرورش نظیر دانشکدههای علوم تربیتی دانشگاههای تهران، شیراز، تبریز و نواحی دیگر دانشجویان بسیاری به فراگیری دانش روانشناسی تربیتی و پژوهش بر حوزههای مورد تأکید در مقاطع تحصیلی کارشناسی، کارشناسی ارشد و دکترا پرداختند که خود اساتید بزرگی در رونق این حوزه علمی در ایران شدند. پژوهشهای بسیاری در حیطه روانشناسی تربیتی فراهم آمد و خزانهای از کتب در این زمینه ترجمه و تألیف شده است فرهنگ توصیفی روانشناسی تربیتی که برای نخستین بار در ایران تألیف شده است و بنابر مستندات پژوهشی در کشورهای پیشرفته نیز کتب محدودی را در خزانه دارد، در واقع اجماعی است از کلیه مستندات علمی در دسترس در این حوزه و زمینههای وابسته به آن نظیر روانشناسی رشد، روانشناسی اجتماعی آموزش و پرورش، روانشناسی برنامهریزی و مدیریت آموزشی و غیره که در یافتههای پژوهشی و کتب جدید در جهان و ایران تا تاریخ انتشار فرهنگ مزبور ثبت شدهاند. امید است این کتاب مرجع ، در کنار کتاب مرجع فرهنگ توصیفی روانشناسی اجتماعی مؤلف مورد استناد و استفاده دانشپژوهان در حوزه علم روانشناسی تربیتی در ایران قرار گیرد.