کاربردی سازی پژوهش های علوم انسانی و اجتماعی

900,000 ریال
نوآوری پیشران بسیار مهمی برای بقا و پیشرفت کسب و کارها محسوب می‌شود. در دنیای به‌هم پیوسته و پویای امروز، تحقق نوآوری به شکل سنتی چندان آسان نیست زیرا کثرت و پراکندگی دانش و ایده‌ها، نیاز به سرمایه، ملاحظات بازار و کانال‌های توزیع و ... سبب گشته تا نوآوری به شکل انفرادی بسیار سخت و پرهزینه باشد. از‌این رو، در بسیاری از موارد نوآوری در قالب شبکه‌های همکاری شکل می‌گیرد. انگیزه همکاری شبکه‌ای فراتر از مواردی همچون منفعت بیشتر، هزینه کمتر و دسترسی آسان‌تر به منابع، برای موفقیت مستلزم نوعی مشارکت داوطلبانه و مشتاقانه است. به‌همین دلیل وجود شبکه‌های نوآوری و مشارکت در آن‌ها، نه تنها از حیث اقتصادی و فنی ارزشمند است که واجد نتایج اجتماعی و ایجاد احساس بهتر نسبت به تلاش‌ها و فعالیت نوآورانه نیز هست.
شبکه‌های نوآوری همکارانه، بیانگر مشارکت گروهی از افراد خودانگیخته از بخش‌های مختلف یک یا چند سازمان است که متاثر از چشم‌اندازی مشترک بر روی ایده‌ای نو با یکدیگر همکاری می‌کنند. هرچند انگیزه‌های دانشی و اقتصادی می‌تواند در شکل‌گیری شبکه‌های نوآوری بسیار اساسی باشند، ولی در همان شبکه‌ها نیز روابط فردی و ارتباطات اجتماعی نقش انکارناپذیری در موفقیت دارد. به‌علاوه باید گفت در شبکه‌های همکاری‌محور و مشارکت‌جو، ویژگی داوطلب و مشتاق بودن، مهم و این ویژگی به‌خصوص در نوآوری‌های اجتماعی بارزتر و پررنگ‌تر است.
کتاب حاضر با تعریف و توضیح ماهیت شبکه‌های نوآوری همکارانه و مشارکتی، مثال‌هایی از شبکه‌های همکاری سنتی و نوین را در عرصه‌های مختلف بررسی می‌کند. نمونه‌های ارایه شده از شبکه نوآری در زمینه‌های صنعت، آموزش، نگهداری از سالمندان، توزیع غذا و ...، هریک درس‌ها و نکات قابل توجهی در درک بهتر ماهیت اجتماعی شبکه‌ها دارد. برخی از این موارد مطالعاتی نشان می‌دهد شبکه‌های همکاری سنتی چه ارزش و کارکردهای مهمی در افزایش تاب‌آوری جامعه داشته و هنوز هم دارند و از این‌روشایسته مطالعات بیشتر هستند. برخی از شبکه‌های امروزی در فضای مجازی هم از ظرفیت‌های خوبی برای توسعه همکاری و نوآوری برخوردارند که استفاده ازظرفیت و تحلیل عمیق‌تر آن‌ها نیازمند دانش و فنون کاوش و تحلیل شبکه‌های اجتماعی است.
استفاده از دانش و روش‌های داده‌ورزی کسب و کار، تحلیل شبکه‌های اجتماعی، وب‌کاوی و ... می‌تواند تحلیل‌ها و زمینه-های بهبود در شبکه‌های نوآوری را به خوبی روشن سازد. با این حال این موضوع چه از حیث آموزشی و دانشی و چه از حیث کاربردی، تاکنون مورد توجه قرار نگرفته است. باتوجه به بحث داغ شبکه‌های نوآوری در کشور، امید است این اثر، راهگشا و زمینه‌ساز تلاش و تحقیق بیشتر در این عرصه باشد.